hayaller hayaller..

havadaki toz tanelerinin hareketlerini saatlerce izlemek
yapilcak bsy yok diye orayi burayi temizlemek
gozlerim kan canagina donene kadar film izlemek
okumak istedigim kitaplari umarsizca yutmak
kusana kadar vitamin dinlemek
parmaklarim burusana kadar banyo yapmak
salyam akana kadar uyumak
kicim uyusana kadar oturmak

istiyorum
ama zevkten

all of these are time-dependent processes; thus, we need a lot! of time to achieve them..

de(ne)meler 10

zor..
seni dusunurken
senin beni
hic dusunmeyisin ihtimalini
dusunmemek

18:55

orta sekerli turk kahvesi
yanina bir bucuk porsiyon sezen
ustune pijama- bos oda- kitap
ayazda yuruyup usumus bi beden ustelik
yetmiyor yine de
tum bunlar beni sadece avutuyor
oyle tatminsizim yani.

anlatmadan anlasilmayi beklemek

tecrubeyle sabit nafile caba.
bilirsin aslinda agzindan bir seyler dokulmeden, beyninden gecenlerin okunmasi ihtimalini. yine de beklersin umarsizca, sen anlatmadan gozlerinden seni okuyabilecek birini.. insanlardan yorulmussundur, anlatsan da yanlis anlasilmaya dayanamiyorsundur artik. sanki agzini acinca daha da beter olur her sey. sen de cozumu konusmamakta/sadece kendinle konusmakta bulursun. hava-civa otesine pek de gitmezsin cevrendekilerle. arada bir konusunca "sair bu dizede ne demek istedi?" diyen gozlerle karsilasmak agir gelir cunku..
gun gelir, hah! dersin galiba benim gibi biri. belki ben anlatmadan anlar pek cok seyi..
susmazsin; hep konusur aslinda icindeki uftadeler duyulduklarini dusunerek. "bugun ne cok konustum!" dersin hatta; "o", "niye benimle konusmuyor??" diye dusunurken. yine gun gelir, der ki, kendini anlattiginda seni dogru anlayan sandigin kisi: "benimle konusmuyorsun ki...".
o an iste... filmi basa saramazsin da.. anlattigini, anlasildigini, anladigini dusunudugun onca sey gozunun onunden gecer. anlasilamamak mideye cok agir oturan bir yemektir; anlatamadan anlasilmayi bekleyen bunyeler icin. bu denli aci deneyimlerden sonra kisi muhtemelen kendini hazirda tuttugu kabuguna kapatacaktir. gunluge daha sik yazilmaya baslanir ki bu edebiyat dunyasi icin sevindirici bir hadisedir. zira kisi, hayal kirikliklarinin ardindan yaraticiliginin zirvesini yasar.
(21.11.07-Ankara)

(k)uyu 02

girebilirsiniz hayatima
yer edersiniz de
hatta sormazsiniz da gelirken bilirim
bari giderken soyleseniz..
bitebilirsiniz hislerim
bitersiniz de bilirim
ama bitmeseniz beni de bitirmeseniz..
gidilebilirsin benden icim
gidebilirsin elbet
ama giderken
beni de gotur hic degilse..
susabilirsin nihayet
susabilirsin kalbim
nasilsa dinleyen olmaz diye..

de(ne)meler 09

kirici olan da benim alingan olan da
yorgun, (d)argin, durgun,
asabiyim mutemadiyen
bir kelimem bir bakisim yeter insanlari kusturmek icin
depresif gezerim
kalem ceker sacimi kestiririm
ama bir yandan da
duzenli yasiyorum haddinden fazla
yedigime ictigime dikkat ederim hatta
lakin insanlar bana dikkat etmiyor o kadar da
vazgectim o yuzden
"kimseyi sallamiyorum artik"
desem de kimse inanmiyor mesela
zaten bu cumleyi kurmus olusum
kimseyi sallamamaktan ne kdr uzak oldugumu gostermez mi acaba?

konusmuyorum ama gercekten konusmuyorum kimseyle
bu bir cesit kacistir muhtemelen shaggy bilincaltimin buldugu
ya da bezginlik belki
anlatmaya mecalim yok benim derdimi
ama anlasilmaktan/ulasilabilir bir insan olmaktan da korkuyor olabilirim cok rahat
her ne kadar dilim anlasilmamaktan yakinsa da..
anlasilmaktir beni konusturmayan kimbilir

ke(n)dimle bir anlasma yapip artik kendimi uzmemeye karar verdim
daha cok bencil olmaktan geciyor bu sanirim
kendime daha cok vakit ayirmak mesela
daha cok okumak yazmak vs.
daha cok uyumak yurumek usumek
daha cok gitmek gelmemek kalmamak
ama daha cok vermemeliyim
cunku hep verdim birilerine birseyler..
almadim geri da onlar giderken
zaten verirken de geri almayi ummuyorum(dur) muhtemelen
herneyse..
"daha iyilerine layik olan" ben, daha fazlasini istemeliyim

insan kendini degistirebilir mi?
disardan mudahale olmadan
basindan birseyler gecmeden
tecrube edinmeden
hayat ona tesfiye yapmadan
insan kendini torpuleyebilir mi ki?

degismek istiyorum ben
cok sikildim bu halimden
kendimden memnun degilim
beni bu halimle seven..
bir kedisever..
de yok ki zaten.

de(ne)meler 07

aci cekmeli(imis) insan guzel birseyler yazabilmek icin.
sanirim verimli bir donemimdeyim..
bir iki cumlecik..
anladigimi ama anladigimi anlatamadigimi dusunmustum; ne anlamis ne anlatabilmisken..
sevdigimi, sevildigimi ummustum ne sevilmis ne de sevilmisken..
konustugumu da sanmistim gunlerce susmusken..
anla(ta)madim off..
konustum ama kendimle yine..
sevmek-sevilmek.. bunlar rolativistik kavramlar zaten..
susuyorum icim, susuyorum disarilara yeniden.
bir sana konusacagim
bir seni dinlemeyecegim yine.
susmak susmak dedigin..
tek kelime etmeden konusmak bildigin.
sorun sudur ki: bir sen duyarsin kendi sesini
bir zahmet baskalarindan da bekleme anlamalarini..
kendin pisir kendin ye midene oturan kelimeleri.

de(ne)meler 06

bosluk?
soguk?
karanlik?
yoksa aydinlik?
sessizlik mi?
yoksa sagirlik?
ne hissettin giderken?
gulumsedin mi?
icin aglarken..
agladin mi?
gulmeye calisirken..
ne dusundun karar verirken?
nasil bir gozu kara kararliliktir bu!
nasil caresiz olabildin ki bu denli?
bir aciklama yapmaya calisiyorum kendime
evet senin yaptigin uzerinden..
nasil uzeceksin kimleri kimleri..
hic mi dusunmedin
yoksa uzmek miydi ki zaten amacin?
anlamlandirmaya calisiyorum
dusunuyorum dusunuyorum olmuyor!
bir mantigi yok bunun..
hic yakismadi sana
hic gitmedi ustune ölüm.

yok bsy..

iki haber aldim dun

biri kendimden digeri..

kotuydu ikisi de (tabi kime gore neye gore)

ice dogar ya hani bazi seyler

hani gunlerce yagmur yagar istanbula..

kendimden olan haber..

ben kendimden bihaber

icime doganlar kendimdendi kesin

otekini sezebilseydim zaten..

aglayamiyorum neden?

onu gectim de..

durgunlugumun sebebini kimse kendine yormasin..

icim daraliyor

bulutlar boyle uzerime uzerime..

nasil yapmis bunu anlayamiyorm

nasil??

niye yapmis

p.s.:kafami toparlayamiyorm..

cumleler kopuk olmus olabilir o yuzden..

de(ne)meler 05

bazi insanlar varmis herkesin birseyler anlatmak icin can attigi..
daha dogrusu onlarin karsisinda insanin birseyler anlatasi gelirmis herkesin.
iyi dinleyici imis bunlar.
zaten konusmaktan cok dinler, anlatmaktan cok iclerine atarlarmis.

ama susmak bi boka yaramiyor..
dinlemek meziyet mi?
eziyet mi?

iyi dinleyici olmak zor evet..
bsyleri iyi yapmak zor evet
iyice gitmek
iyice gulmek
iyice sinmek...

(k)uyu 01

uyandirilmak acitiyor beni genelde..
cunku uyandirilinca hatirlamiyorum ruyalarimi

(dondurabilsem herseyi backspace e basinca
bsplayerda donse hayat..)
uyusam iyi gelir mi ki?
hem ben..
kotu muyum ki?

hic makul olmasa da..
yine de isterdim biraz daha uyuyabilmek..
erken mi uyandirildim?
hayir, biliyorum erken olmadigini..
ama iste..

bilincaltinin intikam almasi..
simdi anliyorum ne demek oldugunu.
kendi kendini imha edebilir insan.
kendi kendine yetebilir mi peki?
yetmelidir.

yor(ul)maya baslama (t)arifesi..

iki cift karsilassa yolda
gozler birbirine degse..
iki kadin sirayla suzse once birbirlerini
sonra erkekleri...
erkekler sadece kadinlara baktigi sirada
her iki kadin da gozlemlerini tamamlasa mesela.
"ah o adam/kadin bende olacakti" diye gecirilse iclerden..

super mini-super ince corap kombinasyonunu basarili bir sekilde tasiyan bir hatunla karsilasilsa gecenin bir vakti eve donulurken..
elbette kayacak gozler..
fazladan bi bakis daha atilsa yukarilara dogru..

yeni tanistirildiginiz adam muthis karizmatik yesil gozler-siyah saclar-iyi is-dolgun cuzdan falan olsa..
ustelik "sevdicek" km.lerce uzakta olsa..
"hos cocuk" deseniz icinizden/disinizdan

metroda yol/yer verdiginiz icin size gulumseyen kiza
ayni sicaklikla karsilik verseniz ya da..

ayip olmaz mi yaa?
ayip olmaz mi birilerine..
kandirmis kandirilmis sayilmaz miyiz?
km. uzakta birinin yuzu dusmez mi parcalanmaz mi ici..sacilmaz mi civa gibi

dusunmez mi ki dusunceli beyaz atli prens dilber dudagi yerken
"ah o da vezir parmagi yese" diye dusunmez mi??
"o da yese ben ne yaparim.."

(acaba anlatilmak istenilen mi anlasilmistir?
anlasilmak istenen mi anlasilmistir yoksa?)

kiskanclik meselesi degil bu..
baska vucutlarda sevdiginizi dusunmeye basladiysaniz eger..
baska biri icin.. "hos" sifati akildan gecebiliyorsa..

mide bulantisi var bugun.

..ve nil'den kek dinlenir
ustune bsyler icilir..

de(ne)meler 04

neden hep kibar olmak zorundayim?
sert bir insan degil miyim ki ben?
buz gibi degil miyim ilk goruste hatta sonraki goruslerde..
1-2 insan var beni sempatik diye tasvir edebilecek..
peki neden hala benden konusurken biraz daha dusunceli olmam beklenir?
bilmiyorlar mi gercekten?
kendileri de demiyor mu kendi dilleriyle "sen isteyerek kirmiyorsun, senin mizacin bu, sertsin" diye..
anlayamiyorum
gercekten ruhsuzum evet gercekler bunlar..
ben ko-nus-ma-si-ni bil-me-yen bir o-du-num.
ha bi de hassasim tabi..
cok alinganim ama cok kiriciyim falan ayni zamanda.
ne deseler kiriliyorum
tepkim cok da sert oluyor(nasil oluyorsa ben farkinda deilim bu sertligin)
cok ciddiyim zaten hep(insanlar nerde saka yaptim anlayamiyor)

yoruldum
ciddi ciddi yorgunum
ha kesin bunun sorumlusu da benimdir..
sen gez toz surt..
sonra yoruldum de!
beni insanlar yoruyor
kimse umursamiyor tabi(umur samaz a saygilar)..

ben birinden suphelendigimde paranoyak oldugum halde
neden insanlar benimle ilgili bsyden suphe ettiklerinde "benim icin endiseleniyor" oluyor(lar)??

niye dertlesirken buyuk insan olgun insan oluyorum da..

yorgunum evet yorgunum
sorular sorular..
muhendis olmak bi isime yaramiyor
cozemiyorum kendimi..
bulamiyorum
bulamiyorum
nereye koydum hatirlamiyorum..

cok basit bi insanim ben evet
lakin neden her dedigimin altinda ima araniyor?
niye normal halim somurtkan benim mesela?
gulunce cok garip bakiyor insanlar neden?
cok rahatsizlarsa konusmasinlar benle
hic gorusmeyelim mesela
aglamaya da gelmesinler ama
agir geliyor artik
bildiklerim..
soyleyemediklerim..
sustuklarim buyuyor icimde cidden

niyet onemli degil midir?
kirmak amaciyla soylemedigimi bildikleri halde neden kiriliyorlar bana?
cok sevdiklerinden mi bu kdr az tolerans?
tutarsiz olan benim biliyorum..
evet haklisiniz
bu dunyaya bi tane daha merve fazla gelebilir
belki sirf bu yuzden cocuk yapmaya soguk bakiyorum
ha simdi kim evlenir ki benle di mi?
dogrudur..

hakkaten karanligim ben
ciddi ciddi ucurum var icimde..
ama cok yakina gelmek lazim farkina varabilmek icin

yuzumdeki ifadeyi depresyon hirkasindan doom metal dinleyen kiz modelinden ileri geldigini
dusunuyor pek cok insan..
merve illa uzulecek bsy bulur ne de olsa..
kendi kendine sorun da uretebilir..
hep gider sorunlu insanlari sever falan.
garip garip arkadaslari vardir
hatta son yaptigina kimse akil sir erdiremedi vs..
bi derdim olsun diye ugrasmiyorum ben
sadece gormezden gelemeyecegim seyler var
evet
gormezden gelemeyecegim kusuruma bakmayin arkadaslarim
buyum ben boyleyim
"hic de umrumda deil sizlerin dusundukleri" demek isterdim
ama onu da yapamiyorum iste
buna da uzuluyorm ben

dusunmek iyi degil...
bi boka yaramiyor iste
sadece erken yaslanacagim
cok karizmatik bi kadin olacagim 35inde ama kel(alinma sen lutfen sen yapma bari)

yikanip uyucam simdi
uyumak istiyorum
cocukluguma geri donmek istiyorum..
5 yasimi o kdr ozluyorum ki..
bi yas sec deseler 5 derim yine 5 derim..

de(ne)meler 03

guya 8:30 da gidecekti, gidemedi.
birsey daha soyleyecekti unuttu, diyemedi.

sen..

baksan..
gorebilir misin icimi korkmadan?
dalabilir misin ucurumlarima?

uyusam..
girer misin duslerime?
kurtarir misin beni kabuslardan?

sussam..
duyar misin sesimi gozlerinle?
dinleyebilir misin dalga seslerimi kacmadan?

ağlasam..
anlar misin sebebini?
susar misin benimle sorgulamadan?

sığınsam..
bulabilir misin kuytularinda beni?
gelebilir misin yanima hemen?

sev desem..
sevebilir misin beni?
olabilir misin benimle bir ömür ?

git desem bile..
kalabilir misin benimle?
sensizlige alisamam diye..

insanin -e hali

hayati anlamis gibi bakan gozler
surekli siritan bi surat
"hayat aslinda guzel" diyen dilim
Allah'im bu ben miyim?...

kimbilir

"belki de demek istedigim
kimbilir..
sehirler boyunca aradigin
gokyuzune agladigin..

sen ki..
aristokrat muhendis.
bence sen...
bundan daha guzelini
yapabilirsin
hem kimbilir
belki de..
zaten...

oysa ben..
aklima gelenleri
kalbimle demlemek
istemistim.

sana baska sozum yok
istersen gulersin
ya da kimbilir
belki de...
ruya olur
bir kucuk gemiyle gidersin.
yagmur olur
gozlerimden yagarsin."

...

de(ne)meler 02

yorulur mu insan bu kdr cabuk yoksa eskiyen ruhum mu bilmiyorm
her gecen gun mekaniklesiyorum
bir zamanlar yazi yazdigim gunluk tuttugum falan geliyor aklima...
cok uzak sanki simdi o zamanlar
buyuyor mym cidden yoksa kuculen,bu hayatin karsisinda ezilen benligim mi
giden sen msn goremiyorm yoksa ben mi terketmistim seni hatirlamiyorm
hayatim zaten yeterince sarpa sapmis/sarmis...
burda bana yaptiklarini/yapmadiklarini unutmus numarasi yapiyorm
kimse bunun farkinda degil..

de(ne)meler 01

Sevmek zor..
Uyumak gibi.
Ugruna belki bir ömür sevgisiz kalinmali
Sık sık uzaklara dalinmali
Martilara ekmek atmali

Eksik birsey mi var bende diye kafa patlatmali
Sonra..
Anlayamamali insan.
Anlamali da anlamadim diye kendini kandirmali.
Yok “ben karanligim” yok “hazir degilim” kabuguna siginmali
Sonra..
“evet tum sorun bende; sevemeyen kalbimde” diyip candan la teselli bulmali

aynaya bakmali geceleri kendini gorene kadar..
Sonra gunlerce susmali icini duyana kadar..
İc sesi dinleyip ilk trene binmeli sonra
Sirf yolda olmak icin.
Son durakta bir bekleyenin oladigini bile bile
Son duraga kadar sabretmeli
Sonra..
(inceksn son durakta n'apilir ki?)

bosluk

bir can sıkıntısı..
bir bosluk var icimde.
tuba bunun derslerin baslamasina bagladi.
hakli belki de.......
yorgunum ya bu okul beni erken yordu.
"yok ettim salindigin billur aynalari
simdi uzun uykularin tam zamanidir"
uyumuyorum da duzgun..
12-7 yapmaliyim bir an once ama..
sadece 1 gun 8:40 olunca programda boyle oluyor demek...
insanda bi tembellik.
ya biri motive etse.
birileri bana gaz verse..
buna cok ihtiyacim var.
dugmeye bastigimda biri gelse terimi silip geri yollasa ringe.

aslinda icimdeki sikintinin sebebi sudur ki:
yeni birseyler basliyor ayni anda hayatimda.
yeni seyler tedirgin ediyor beni bir boga olarak
yeni dersler yeni hocalar
buna ek olarak daha baska yenilikler-bunlarda bahsedip de kendimi onlarin gercekten kapida olduguna inandirmak istemiyorum, bu yuzden bahsetmeyecegim.
stabil hayat yasamali benim gibi insanlar
sarkac gibi gidip gelirse okuldan kendine kendinden okula..
sorun cikmaz
esas mesela araya baska degiskenlerin girmesi
hep ayni hayati yasasam bunalirim biliyorum
ama tehlikesiz olur en azindan
simdi ne olacak derdine dusmem ki belli ne olacagi..
bana hep olan olacak
abuk-sabuk saplantilarima yeni bir isim eklensn istemem
isim diyorum...
ama hissediyorum
ne yazikki kendimi yine fazla kaptiracagim sanki.
Allah bana akil fikir versin
bir de irade tabi
irade cok sey demek
cok sey...

"bir yorgan misali ortundum yalnizligi
bu yil da ask buraya hic ugramadi"

terkeden

"kimdi giden kimdi kalan
aslinda giden degil kalandir terkeden
giden de bu yuzden gitmistir zaten"

iyi ki bir az seven taraf olduk ha!
sanki hic dusunmedik sanki hic cabalamadik.
deli oluyorum anlamadan, dinlemeden kendi kanunlariyla beni yargilayan insanlara..
yok ben zaten "gitmeyi" kafama koymusum.
o, bundan sonra agziyla kus tutsa, ben " bu kusum kanadi neden beyaz" dermisim
o ne yaparsa yapsin ancak ufak bir gulumseme uyandirabilirmis bende..
peh peh peh

niye sormuyorlar su sorulari kendilerine:
"o, soylemek istemiyor belki ama benim bir kabahatim olabilir mi??"
"ne oldu da bu kadar degisti tavirlari?"

ha pardon! belki soruyorlardir ama cevabini bildikleri zaman!
nedense de o cevap ayni eksen etrafinda doner.
"o, istemedi. ben elimden geleni yapiyorum. daha ne yapayim bilmiyorum. bunlari hakedecek birsey yapmadigimi da dusunuyorum. zaten "o" da dedi, sorunun kendisinden kaynaklandigini."
...

bahane bulmak cok kolay eger sevmeye gucu yoksa insanin. sen, "de"lerin nerde bitisik nerde ayri yazilacagini bilmiyorsun mesela. bu bir sebep olabilir benim icin, olamaz mi??
bana benim senden ne bekledigimi sordun. sana "eger beklentimi soylersem ona gore davranirsin kendi davranacagin gibi degil. seni yonlendirmis olurum, seni taniyamam." dedigimde sasirdin.
sana gore, herkes beklentisini soylesin. bu beklentilerin gerekleri yerine getirilsin. proglamlanmis robotlar gibi devam edelim hayatimiza ne guzel! herkesten beklenen belli. zaten karakter, kisilik, gecmis, aliskanlik, dusunceler yalan.beklentiler yonetsin hayatimizi!
kusursuz bir uyum yoktu aramizda. ben soylemeden neye uzuldugumu gozumden anlayacak biri yoktu karsimda. midemde kramplar kelebekler ucamadi. birseyler olsun ben de isterdim, olmadi. elini tutayim bakalim ne olacak dedim. ama... hicbir sey olmadi iste.
bunu anlatmaya calistim.
"seni, hatalarini gormeyecek kadar sevemiyorum. uzgunum. bunun icin cabaladim.
ama uygun oldugumuzu dusunmuyorum" dedim.
gozune de sokmak istemedim, "sen soyle yaptin boyle yaptin..." demedim fazla.
ama o, ille de "ne yaptim kiii??? ben seni sıkıntıya sokacak hicbirsey yapmadim yapmam. yapmazdim" dedin durdun.

sıkıntıya soktun iste. hala da canimi sıkıyorsun.

birileri hakkimda yanlis dusunuyor.
beni, ne istedigini bilmeyen kadinlar sinifina sokmak icin can atiyor birileri.

yine de rahat ki vicdanim, kendileri hic tesrif etmediler ruyalarima..
ya ruyamda bile gormuyorum iste otesi yok!
gitmeyi kafaya koymakla falan ne ilgisi var bunu anlamadim ben.
sanki 5 yildir nisanliyiz da ben aldatmak istiyorum onu!

bu balik adamlar kafayi yedirtcek bigun bana
bi tanesi de mesela "ben seni karanligima cekmek istemiyorum. suan hayatimda anlatamayacagim sorunlarim var. seni de buna dahil etmek istemem. bana baglan istemem" dedi salak salak. sanki ben ona hadi gel benimle ol demisim gibi...
sonra...
tam 3 ay sonra...
bir baska birini kendi karanligina soktu bu arkadas.
neyse bu konu baska bir gunun konusu...

esas meseleye donmek gerekirse...
bu evrende nedense kimseler empati yapmak istemiyor.
tum aciyi hep onlar yasiyor. butun bir hayati onlar gogusluyor sanki.
hatta haksizliklar da onlara yapilir, onlar haksizlik yapamaz. zaten kimse de karinca incitemez.
yoruldum kendimi anlatmadan anlasilmaya calisilmaktan, yanlis anlasilmaktan.

yuzum asık olunca illa sebebi ders mi olmali?? ya da benim derin kuruntularim..
niye benim de hassas olabilecegim gercegi onlara bu kadar uzak geliyor? ben de bunu anlayamiyorum iste!
niye "hem kirici hem kirilgan" sozu benim icin mesela?

ben sirf o, kirilmasin aman zaten "seven kalpler hassas olur" diye diye paraliyayim kendimi...
ya o neden kendini koymuyor benim yerime; ben bunu anlayamiyorum.
niye benim aliskanliklarima, dusuncelerime saygi gostermiyor??
sirf daha cok seven gozuken taraf o oldugu icin onun hakli olmasi mi lazim??daha cok sevmek karsi tarafi daha az dusunme hakki mi demek ??
ben dengesiz olunca bu dengesizlik neden benim tum karakterime hayatima mal ediliyor da, bu dengesizlige kararsiz ruh haline beni iten sebepler uzerine kimse kafa yormuyor??
birseye tek bir pencereden bakmak cok kolay.
neden herkesin kendine ozgu bir penceresinin oldugunu kimse hatirlamiyor??

niye boyleyim ben??
esas soru bu aslinda.
cok kucuk cok degersiz, cok tuhaf hissediyorum kendimi bu gezegende.
bu kadar hassas olmak istemezdm.
bu kadar gamli olmayi da ben istemedim.
nedense istemedigim halde bunlarin bedelini yine ben oduyorum.
neden diye soruyorm simdi.
neden??

20 yas disi

kanim eksildi. üşüyorm...
cenem don corleone gibi oldu!
ne zor ameliyatmis ve de benm dis ne kadar derindeymis oyle...
bi turlu cikamadi yaw. hadi cenemden cikmaya niyetin yok, ne diye sokarsinn beni ameliyatlara degil mi?
3 dikis, mide bulantisi, sabah aksam corba, gargara, antibiotik en kuvvetlisinden, agri kesici beni kesmeyeninden, geceleri uyutmayan bir agri...
dislerim benden intikam aliyor ya da aldiğim onca ahh sonunda boylece cikiyor 20 yaş disi olarak !!!

midem bulaniyor klavyeye kusabilirm

corba gormek istemiyorum
aynaya bakmak istemiyorum
uyumak falan... ama uzak bi hayal...

12 saat anti-bakteriyel koruma

yillarca gozum gibi bakmistim onlara oysa...
her gece yatarken her kahvaltidan sonra...
hatta her sabah uyandigimda dogru banyoya gidip dislerimi fircalamak bir ara aliskanlik olmustu. saplanti derecesinde fircalayip zaman zaman da kanatiyordum.

ama dun...
disciye gittim,
ve aci gerceklerle yuzyuze geldim.
6 curuk varmis! 20 yas dislerinden de en az birinin duzleme paralel gidip diger disleri ittigi varsayilirsa:
6 curuk+ alinmasi gereken 4 adet 20 yas disi

kendimi hic bu kadar aciz hissetmedim.
demek yillarca kendimi kandirmisim.
ben ne cok hata yapmisim meger...
gozum kapali bakmisim meger...

yillarca dis fircaladim. fircalamayanlari kinadim. bu muydu karsiligi??
bu muydu 12 saat antibakteriyel koruma? bu muydu 12 farkli soruna 12 farkli cozum?
eskiden gunde 3 kez fircalayin derlerdi o zamanlar 3 kere fircalardim sonra 2 ye dusurduler.
ben daha o zamanlardan suphelenmistim ama neyse dedim gectim..
bilsem 6 kez 7 kez fircalardim...

demin aynaya bakip kendimi ajda pekkan gibi hissettim.
on dislerim yani gozukenler ziyadesiyle bembeyaz...
fakat neye yarar... icim curumus benim dislerden baslayarak.
belki o beyazlikla gercekleri insanlardan saklayabilirm ama dislerimden,dis doktorlarindan asla..
hicbir dolgu giden dislerimin yerini dolduramayacak biliyorum...
aglamak istiyorum..

belki de cekilecek arka dislerim
bundan sonra elma isiramayacagim soyle hart diye.
belki cikolata yemeyi seker emmeyi falan yasaklayacak doktor
hatta kutuphaneye tek gitme sebebim olan kahveyi, sicak cikolatayi da bir daha oyle cok cok icemeyecegim...

iste yarin da panaromik agiz filmi cektirecegim 20 yas dislerini net gorebilmek icin.

elveda findik fistik
elveda yemek yemek
bundan sonra yanimda kamis tasiyacagim.

kadinlar ne ister? hint kumasi?

"acaba niye yalnizim ben boyle?" diye oyle cok dusunen biri olarak kendime bir hint kumasi aradigimi farkettim. soyle ki:

(erkek)... dedigin...(bana gore)

cocuk olmayacak ama icindeki cocuk da henuz olmemis olacak. dusunup de hareket edecek. beni zor durumda birakacak bsy yaptiginda "cocukluktu, ozur dilerim" gibi bir bahanesi olmayacak. ama bir cocuk kadar saf, utangac da olabilecek yeri gelince. her zaman da bir yetiskinin olgunlugunu tasiyacak.

mantikli olacak ama sadece beyninin dedigini degil kendi ic sesini de dinleyecek. ama kalbinin duygularinin dedigiyle birseye koru korune gitmeyecek. cunku kalp dedigimiz organ zaten ne-idugu belirsiz bir kastan yapilmistir. yani hammaddesinin bile cizgili mi duz kas mi oldugunu bilmedigimiz birseye guvenilmez kanimca.onemli bir karar alirken iyice dusunecek. gerekirse danisacak.

zeki olacak en azindan benim kadar. yanlis anlamayacak hicbir zaman beni. yuzume baktiginda anlayacak ne dusundugumu. ama oyle her dusundugumu de bilmeyecek. ben soylemeden yapacak bazi seyleri. o konusurken hayran hayran dinleyecegim ben. ben konusurken de beni dinleyecek o, baska birsey dusunmeyecek, gercekten dinleyecek.

hassas olacak. benim hassasliklarima da saygili olacak. ama cok da hassas olmayacak oyle. her cani sikildiginda annesine kosan, aglayan adam cekemem ben. onu kirmayayim diye kasamam kelimelerden tasarruf edemem ben. kisacasi hem duyarli olacak , cevreci olacak, hem de oyle sulugoz olmayacak.

durust olacak, durust olacak, durust olacak. ki bana birsey dediginde suphe duymadan inanayim ben de. ne hissediyorsa, neye kirildiysa, neyi kafasina taktiysa benle paylasacak. aramizda bi sorun oldugunda once herkes kendinde arayacak hatayi (cunku ben hep oyle yaparim). ima etmeyecek. direk soylesin ben gelemem oyle ustu kapali seylere.

sorunlari erteleyebilir belki onun da huyu oyledir ama en azindan sorun varsa sorun var diyecek. belki farkinda olmayabilirim birseylerin ters gittiginin... o, bana hatirlatacak.

anlayisli, kibar olacak. beni neyin mutlu edecegini bilecek. benimle ilgili herseyi bilecek ama beni cozmus havalarina girmeyecek. bana ilgi gosterecek ama ben istedigimde tabi. cok ilgiye gelemem ben, cok kibarliga, cok anlayisa, cok hassasiyete, hatta cok sevgiye. bogulurum fazla gelir. herseyden orta karar.

turk kahvesini orta sekerli icecek. en az bir enstruman calacak. tabi uflemeli(ney, yan flut) ya da telli yayli calgilar tercih sebebidir. bilhassa gitar ve ney olursa sahsim ayri bi mutlu olur.

ama uflemeli dediysek de... senlendirici gibi olmayacak. sadece beni senlendirmeli! komik olmali, guzel espri yapsa fena olmaz. cunku bir omur somurtan bir adamla gecmez.

cok konuskan olmayacak. ama surekli de susmayacak. dinlemesini bilecek. dinlemek buyuk meziyet. dinlemeyen biri ise eziyet.

manevi olarak acligimi giderecek benim. maddiyat degil kaygim. hatta ikimize de bakabilirim belki. ama benim paramla da gecinmeyecek. en az benim kadar kazansin ki kendini kotu hissetmesin. parayi da harcarken dikkatli olacak. kazanmanin kolay olmadigi birseyi gozu kapali savurmamali. yarin birgun baska seyler icin de olur bu cunku. mesela ben. ama cimri de olmamali.

zevkli olacak her konuda. guzel giyinecek ama asla marka tutkusu olmayacak. ona danisabilecegim kadar guvenebilmeliyim goz zevkine. guzel muzik dinleyecek. benim dinlediklerimi bilecek, onlardan haz alacak. ama benden fazlasini da bilecek bana hep birseyler katabilecek kapasitede olmasi sart. cok da okuyacak. gundemi de takip edecek gecmisini de bugununu de bilecek. yani kultur kupu olmali. ama beni de ezmemeli bu hususta.film bilgisi de bi umman olsa mest olabilirim pek tabi.

romantik de olacak. dalga seslerini dinlemeyi sevecek. ara sira bana guzel seyler de soylese fena olmaz. ama herseyin orta karari iyi. fazla romantizm de olmaz bana.

konsere de gidebilmeliyim ben onunla, sinemaya da yuruyuse de, hatta icebilmeliyim karsilikli. acik havayi sevmeli. uzuuun yuruyuslere cikmaliyiz onunla. yaninda sacmalamaktan cekinmeyecegim biri olmali. kendi kendime konusurken deli diye bakmamali bana.

saygili olmali. bana, benimle ilgili herseye saygi beklerim. dusuncelerim, saplantilarim, takintilarim, aliskanliklarim, ailem, arkadaslarim, yalnizligim, meslegim, kendimden kacislarim, siyasi gorusum vs. vs...yalniz kalmak istedigimde saygi duymali bik bik otmemeli kafamda.

iyi birisi de olmali, iyi niyetli, guvenilir, sozunun eri. ama cok da iyi degil. insanlarin kotusunden anlayabilecek kadar da kafa bekliyorum tabi ondan. o kadar da saf olmamali. karakteri de oturmus olmali.karaktersiz birisine de gelemem..

sabirli olmali zira sabir gerekli bana katlanabilmek icin. "zaman herseyin ilaci" anlayisini kendisine felsefe edinse iyi olur. cunku pek cok sey ancak zamanla cozulebilecek kadar karmasik.

herseyden onemlisi KENDİSİ olmali. tum bunlari ben istiyorum diye, ya da ben boyleyim diye degil kendisi oyle oldugu icin yapmali... tabi sevebilmeli de tum kalbiyle. gozu benden baskasini gormemeli. kiymetimi bilmeli.

bu arada tabi..
o beni severken benim de onu sevmem sart.
bir sekilde bir nedenden hayat bizi karsilastirmali.
ayni anda olmali."

yok

gecen sene bugunlerde ne yazmisim acaba diye okuyordum gunlukleri ki...
o zamandan bu zamana hicbir sey degismemis bunu anladim.
ben yine ayni ben. sadece birkac satir daha fazla okumuslugum var o gunden bu gune, biraz daha aglamisligim, belki biraz daha buyudugumu dusunmuslugum...