kafamdan gecen herseyi yaziya dokebilseydim, "yilin en karamsar ve en paranoyak kisisi" odulunu kimselere kaptirmazdim muhtemelen. zira cogu zaman dizginleyemiyorum hayal gucumu ve bir anda dipsiz, deli siyah kuyularda buluyorum kendimi. uzaktan ya da yakindan siginilan bir yermis gibi algilansa da en basta bu kuyular; zamanla, bunun bir siginma degil, savunma mekanizmasi oldugu anlasilacaktir.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder